Şemş-i Tebrizi Makalat (Konuşmlar)

Şemş-i Tebrizi Makalat'tan Seçmeler

   Eğer sen kendi temizliğini, iyiliğini gözetir,  o gizli hainliklerden içini arıtırsan, sende ki iyilik ve güzellik daha da ileri gider. Ey hak yolunun gerçek yolcusu gönlünü hoş tut! Çünkü gönüller okşayan o ulu Allah senin işini onarmaya uğraşıyor. O, her gün başka bir işle uğraşmaktadır. (Rahman suresi 29. Ayet). O, ya arayanın ya aranılanın işiyle meşguldür. Bu ikisinden başka kim her ne söylerse ahmaklık etmiş olur. Öyle bir kimse her zaman kendi ahmaklığını görmez; ancak ilahi görüşe sahip her şeye Allah miriyle bakan erenlerdendir ki, hünerin ve ince görüşün ne olduğunu anlar ve bilir. İlahi görüşten uzakta kalan gözlerde ancak ahmaklık ve perde vardır.          

   Esrar hazinesini çözmek için;

            

   Hz. Muhammed (sav) elinden ve gönlünden başka anahtar yoktur.

   Ey inanmış ve kazanmış olan nefis! Rabbi-ne dön! (Fecir suresi 28.)

   Hitabıyla işaret bulunulduğu gibi sen, bu ilahi nimete yabancı olan kimselerden değilsin.

   "Bırakmıyorum ki, gönülde düşünce olasın

   İstemiyorum ki, gözlerde değersiz kalasın;

   Seni canımda saklıyorum, gözlerde gönülde değil

   Ta ki son nefesime kadar bana yar olasın."

   -Bir kimsenin davasını onun manası için, bir kimsenin manasını da, davası için öğrenmek isterim.

   -Başkalarına baktığın gözlerle, Leyla’yı nasıl görebilirsin

   -Onu  göz yaşlarıyla tertemiz yıkamadıkça…

   Bana Mecnun’un gözleriyle bak, sevgiliye, seven gözlerle bakmalı. (Allah onları sever) buyurmuştur. Fakat burada ki eksiklik onların Allah’a sevgi gözleriyle bakmamış olmalarındandır. Onlar Allah’a bilgi yönünden bakarlar, irfan ve felsefe yönünden bakarlar. Ama sevgi yönünden bakmak başka bir iştir.

   

   Diyelim ki oraya bir çuval şeker getirmişler, ondan da azıcık bir örnek getirmişler, işte bu azıcık örnek, o bir çuval şekerin delilidir. O’nu anlatmaya yeter. Kişinin de biraz doğruluk göstermesi, onun doğru olduğunun delilidir. Yine biraz eğrilik ve iki yüzlülükte sahibinin eğriliğini gösterir.

   -Bir kimsenin yanına gelen başka bir kişi bu üç ihtimalin dışında değildir. Ya mürittir, ya dostluk için gelmiştir ya da kendi ululuğunu göstermek ister.